Heel Veel Safari - Dag 14

Vanmorgen begint mijn dag met een ritje naar de wasserette. Althans dat was het plan. We hadden in maps gezocht op wasserette en daar kwam een punt in Salt Rock uit. Daar ben ik naartoe genavigeerd maar kwam in een woonwijk terecht. Onverrichter zaken ben ik maar naar het huisje terug gekeerd om daar aan de gastvrouw die intussen was gearriveerd om ons ontbijt te maken te vragen waar de dichtstbijzijnde wasserette te vinden is. Ik werd naar een nabij gelegen winkelcentrum(pje) gestuurd en daar lag inderdaad behoorlijk achteraf een wasserette met de naam die volgens Google toch heel ergens anders zou moeten liggen. Ik laat het aan de eigenaar zien en hij herkent het adres niet. Ik geef de was af en ga terug naar het huisje voor het ontbijt.

Lars is alweer 100 uit aan het praten over al onze belevenissen. Het komt goed uit dat de gastvrouw net zelf ook terug is van Kruger en er gedeelde interesses zijn.

Op basis van tripadvisor en de info map op de kamer bedenken we om in het nabij gelegen dorpje Ballito een stukje boardwalk te bewandelen aan het strand en daarna te lunchen op een ander strand.

De jongens vermaken zich weer prima met wat stenen, zand en water. We slaan het een en ander aan sandwiches in bij de lokale spar en verplaatsen ons naar een strand waarvan de beschrijving noemde dat het een goede optie was als je op andere stranden gezandstraald werd. De wind blies ook op Thompson's Bay behoorlijk hard. We eten onze sandwich op een (laag) bankje in het gras en gaan daarna toch richting het water. Er zijn flinke golven en het water is niet al te koud dus we vermaken ons daar ook prima.

Vlak in de buurt is er ook nog een ander strandje wat toegankelijk is via een Hole in the wall en een leuk avontuurlijk paadje.

Voor we het weten is het 16h. We halen onze kleding op bij de wasserette. Een kop koffie en een kop warme chocolademelk voor de liefhebbers en gaan dan thuis het zand van ons afspoelen.

Eten doen we vandaag in restaurant Mozambik in Ballito. Een leuke tent. Best heel druk maar erg lekker eten (dat gelukkig ook niet te lang op zich laat wachten). Het besef dat we hierna nog maar 1 stop hebben voor we weer naar huis moeten begint bij iedereen in te dalen. En de consensus is dat het toch wel jammer is dat het bijna voorbij is. Lars heeft zelfs de katten niet echt gemist. Tuurlijk vind hij het leuk om updates te krijgen vanuit NL maar dat is wat anders dan echt missen. Buiten de dieren vond hij het reizen (met dank aan Primatour?!) ook heel erg meevallen en zelfs leuk. Ontroerend dat hij me tijdens het eten bedankte voor de leuke vakantie.

Morgen naar Underberg. Het schijnt fris te zijn in de Drakensbergen.