Heel Veel Safari - Dag 8

Vandaag stond onze 2e self-drive-safari in het Krugerpark op het programma. We staan vroeg op om om 7u aan het ontbijt te zitten. We halen om 8u bij de spar een lunchpakket en rijden dan richting Numbi gate. Achteraf hadden we ook de Phabeni gate kunnen nemen maar die stond niet (zo heel duidelijk) op een oude kaart die we bij ons hadden. Hoe dan ook, om 9u rijden we het Krugerpark binnen en kan de safari beginnen. Het is direct duidelijk dat hier in het zuiden een ander landschap is dan in het noorden. Zou dat ook iets kunnen betekenen voor de dieren die we gaan zien? Omdat hier in het zuiden veel meer wegen en dus route mogelijkheden zijn proberen we een soort van route uit te stippelen. Eerst maar naar Pretoriuskop om het sightings bord te bekijken. We willen dan afzakken naar Afsaal maar we belanden toch weer op de asfaltweg naar Skukuza.

Onderweg naar een waterhole spotten we als eerste dier van de dag een wrattenzwijn ("noemt ge me een zwijn?!") en in het waterhole een familie nijlpaarden die even voor de foto uit het water komen,

We willen toch weer een stuk onverhard rijden en daar zien we vele impala's en zebra's.

We "zien" nog 2 rotsen vermomd als Neushoorn (of andersom) met dank aan andere bezoekers die ons daar op wezen. We maken foto's maar echt duidelijk zijn ze niet. We nemen de tijd en komen rond  een uur of 1 aan in Skukuza. Daar eten we onze gekochte sandwiches van de Spar op en vervolgen onze weg. We rijden eerst een loopje in de buurt omdat daar leeuwen zijn gezien. Bij een brug over de Sabie (of was het nou Sand) is een groep bavianen,

we zien ook krokodil, buffel en giraffe maar dat alles laten we even voor wat het is want er schijnt aan het einde een luipaard in het zand te liggen. We rijden dus door op de brug en inderdaad. Daar ligt er een. We staan eerste rang en de rij auto's achter ons en voor ons wordt langer. We nemen de tijd om veel foto's te nemen. Hopelijk zijn die beter dan de vorige want het scherpstellen met de telelens blijkt toch een kunst op zich. En dan is het ook nog niet helemaal duidelijk met welke camera stand er de beste foto's resultaten behaald kunnen worden. De opbrengst van de vorige sightings vielen een klein beetje tegen dus het is heel fijn dat we nu weer een kans hebben.

Niet normaal eigenlijk. 3 verschillende luipaarden op 3 verschillende dagen. We vervolgen ons rondje en gaan weer onverhard. We stuiten op een waterplas die over de weg gaat en we kunnen eigenlijk niet goed inschatten hoe diep die is. We besluiten om te draaien en het stuk weer terug te rijden. Via de asfaltweg die wat drukker is rijden we verder. Het mooie van meer verkeer is dat er ook meer mensen kunnen spotten. We zien wat auto's stil staan en stoppen ook.

Allemachtig ook nog dit cadeautje. Slechts een meter of 10 van de weg en nauwelijks zichtbaar in eerste instantie maar ook hier staan we uiteindelijk eerste rang. Na de daad was Simba moe en gebeurde er vrij weinig meer. Op dat moment zag Monique in de buitenspiegel dat er olifanten overstaken. Op nog geen 100m van de leeuwen.

Een hele toffe close encounter met een olifanten familie. We vervolgen onze weg weer want inmiddels was het al 5 voor 4. Over anderhalf uur moeten we de gate uit en we zijn nog amper op de helft van ons rondje. We volgen de Sand-rivier. Af en toe is er vanaf het asfalt een lusje richting de oever. De meesten rijden we voorbij maar toch gaan we voor eentje in de achteruit. Niet dat er wat te zien was maar gewoon om ff te kijken. Er was verder niemand. Monique zet de verrekijker aan haar ogen en speurt de oevers af. Een Cheetah! En nog één, en nog één. Alleen blijken het geen Cheetah's te zijn maar Luipaarden! NIET NORMAAL MEER!

Op de foto zijn er 3 te zien maar Monique heeft er 4 gezien. Deze waren aan de overkant van de rivier dus het was veel minder goed te zien als de vorige sightings. Alleen dit is natuurlijk wel heel speciaal. Zelf gespot, en meerdere bij elkaar! Wat we nu na de lunch voorgeschoteld hebben gekregen is onvoorstelbaar. Eigenlijk te veel om allemaal te verwerken. Iedere ontmoeting op zich zou al een absoluut toppunt van een safari zijn geweest en wij krijgen dit binnen 2 uur.

Lars wordt vandaag helemaal enthousiast van een aantal grote roofvogels die hij in bomen ziet. Het valt inderdaad op hoe weinig die eigenlijk maar te zien zijn.

We moeten nu echt een beetje opschieten en kiezen ervoor via de Paul Kruger-gate het park te verlaten. Zowel bij het naar binnen gaan als bij het verlaten van het park wordt de kofferbak gecheckt. Zomaar een schedel van een wildbeest meesmokkelen zou tegenwoordig niet meer kunnen. Het is half 6 en de zon gaat onder en we hebben nog 45minuten te gaan in het donker voor we terug zijn in Hazyview.

De weg is gelukkig best heel goed. Het is alleen opletten geblazen voor voetgangers op de weg, tegenliggers zonder licht, tegenliggers met groot licht en brandende bermen. Vrij eenvoudig bereiken we Hazyview met een rammelende maag. We besluiten richting McDonald's te rijdend maar dat blijk alleen een drive-thru te zijn. Gelukkig is er ook een Spur in de buurt. Daar gaan we zitten en stillen onze trek met een hunga busta.

Wat een dag. Morgen gaan we naar Swaziland!