Heel Veel Safari - Dag 5

Vandaag is een reisdag. Omdat het maar een korte rit is én we "pas" om 13h kunnen inchecken hoeven we niet zo vroeg op te staan en te haasten. Na het ontbijt pakken we onze spullen, laden deze in de auto en rijden nog even langs de Spar. Op het parkeerterrein probeert een man ons (net als gisteren) een katapult te verkopen. "Tegen de bavianen". Gisteren dachten we nog dat hij de bavianen in Kruger bedoelde maar vandaag zien we er 3 door het vuilnis zoeken op de parkeerplaats bij de Spar. Toch bedanken we hem vriendelijk. Met nieuwe reserves voor morgen gaan we nu echt rijden. Over anderhalf uur zouden we er moeten zijn. De navigatie werkt prima, het is mooi weer en we bereiken vrij vlot een gebied waarvan we denken dat het Guensly Private Nature Reserve is. We gaan van de hoofdweg af een onverharde weg op en een poort door. Na ruim 8km volgen we de bordjes en wordt de brede onverharde weg een (veel) smallere onverharde weg. Met bochten en heuveltjes. Het is maar goed dat we een wat hogere auto hebben. We bereiken een nieuw gebied waar diverse lodges moeten liggen volgens de bordjes maar de bush is zo dicht dat dat nauwelijks te zien is.

We bereiken onze bestemming en worden ontvangen met een cool glaasje ijsthee door David en de 2 huis-struisvogels. Een vriendelijke gastheer die ons meldt dat we gelijk kunnen gaan lunchen nadat we onze koffers in de huisjes hebben gebracht en aansluitend een gamedrive. Zo geschiedde.

Half 3 stonden we klaar en gingen we een busje in. Het was ons nog niet duidelijk of de gamedrive in dat busje zou gaan plaatsvinden of niet. Immers we zijn op/in een private nature reserve dus ik had verwacht dat dat het geval zou zijn maar we worden ergens naartoe gebracht waar we na een rit van bijna 3 kwartier over stappen in een echte open safari-jeep. Deze gaat pas rijden als we papieren hebben getekend dat, mocht er iets gebeuren, de organisatie niet aansprakelijk zou zijn. Ik krijg mede hierdoor en het feit dat de kids in het midden moeten zitten de indruk dat de kans op grote katten groot is. Dat zou heel tof zijn maar ik hoop niet dat het een (te) hoog Beekse Bergen gehalte zou hebben. Onze gids is een Afrikaan en blijkbaar eigenaar van dit stuk grond dat grenst aan Kruger en volgens hem is het helemaal open. Geen hekken. Hij vertelt veel en Lars vertelt en vraagt ook van alles in het Engels. Moeiteloos spreekt hij hele volzinnen uit. Dit heeft hij zeker niet op school geleerd. Maar waar dan wel? Ohja, we zijn met een ander stel met 1 kind van een jaar of 8. Die zend ook veel. Maar dan op een manier die enigszins werkt op de irritatie. Gelukkig is er genoeg afleiding in de vorm van prachtig landschap en prachtige bewoners van dat landschap. Er rijden naast onze jeep nog minsten 2 andere jeeps rond die met elkaar radiocontact hebben. Er is een Luipaard gespot. Onze gids/chauffeur probeert hen te vinden. De onverharde weg wordt een karrenspoor, en het karrenspoor wordt off-road. Diverse boompjes delven letterlijk het onderspit. En er is al zo'n probleem met de 42.000(!) olifanten in Kruger die de vegetatie slopen. Het schijnt echt verschrikkelijk te zijn voor de biodiversiteit. Grote bomen verdwijnen en daarmee ook de (grote) roofvogels. Tot nu toe hadden we er inderdaad nog maar 1 gezien. Op de opmerking dat Lars hoopt een secretarisvogel te zien antwoord onze gids dat hij een grotere kans heeft om de kerstman hier te zien. Dat vind ik toch wel pijnlijk om te horen. Uiteindelijk vinden we de andere jeeps en het Luipaard!

Na deze indrukwekkende ontmoeting scheiden de wegen weer van de verschillende jeeps. We hadden onze gids horen zeggen tegen de chauffeur van het busje dat ze elkaar om 19h weer zouden zien. Dat betekent dat we tot ruim een uur na zonsondergang hier zullen zijn. Oeps dan zijn we wel wat te koel gekleed. Gelukkig zijn er dekens in de jeep aanwezig en schijnt de zon nog. We begeven ons naar een plek waar we de zonsondergang kunnen zien.

Een nootje en chippie kunnen eten en een koel drankje drinken. Dit alles op een relatief open gebiedje. Want dan zouden we eventuele roofdieren aan kunnen zien komen. En die waren in de buurt want maar een paar honderd meter daarvoor hadden we een groep leeuwinnen zien liggen een meter of 20 van de weg.

Die waren nu nog wat sloom maar als we na zonsondergang terug zouden gaan zouden ze waarschijnlijk wel actiever worden. Dat klopte want de hele groep, 8 in totaal stond op en vertrok achter elkaar in lijn over de weg. We hebben een goed half uur met ze mee gereden voor dat we door moesten om op tijd bij de uitgang te komen. En passant zien we nog een witte moeder neushoorn met een kalf (maar die schoten snel de bosjes in toen ze onze schijnwerper zagen) en we werden wederom getrakteerd op 2 gevlekte hyena's als toetje.

Na weer 3 kwartier in het busje komen we terug op Thornyhill en kunnen we aanschuiven voor het avondeten wat plaatsvindt aan tafeltjes die rond een kampvuur waren opgesteld. Er waren 2 jarigen dus er was taart toe. Er zijn ongeveer 30 gasten waarvan gok ik 4 italianen en de rest allemaal Nederlanders.

Foto's volgen later ivm de wankele internet verbinding.